Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

Which side are you on

Good news to you i'll tell Of how the good old union Has come in here to dwell 


Which side are you on boys? Which side are you on? 


My daddy was a miner He’s now in the air and sun He'll be with you fellow workers Until the battle's won 


Which side are you on boys? Which side are you on? 


They say in Harlan County There are no neutrals there You'll either be a union man Or a thug for JH Claire 


Which side are you on boys? Which side are you on?


 Oh workers can you stand it? Oh tell me how you can Will you be a lousy scab Or will you be a man?


 Which side are you on boys? Which side are you on?


 Don't scab for the bosses Don't listen to their lies Poor folks ain't got a chance Unless they organize


 Which side are you on boys? Which side are you on? Send "Which side are you on ?"

Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

Ένα βροχερό Σάββατο


Σήμερα είναι μια βροχερή μέρα . Ο ουρανός γεμάτος βαριά μαύρα σύννεφα που έχουν κατέβει χαμηλά. Η θάλασσα γκρίζα. Οι δρόμοι γεμάτοι νερά που τα διασχίζουν τα αυτοκίνητα .Υγρασία . Παρόλο το ψιλόβροχο πήρα το ποδήλατο δίχως να έχω κανέναν σκοπό. Έκανα μια βόλτα στην πόλη πήγα μέχρι την παραλία Καλάμια και από κει γύρισα πίσω προς το λιμάνι.Είδα ένα ωραίο γκράφιτι. Ήταν το πρόσωπο ενός κουκουλοφόρου . Φαινόταν μόνο τα μάτια και τονισμένα τα φρύδια. Φτιαγμένο με μαύρο σπρέυ. Στο ποτάμι στις όχθες του ποταμού με τα τσιμεντένια ρείθρα υπάρχουν πολλά γκράφιτι.Τα περισσότερα είναι κακότεχνα.  Εδώ στην Κόρινθο είναι ένας που υπογράφει nick. Αυτός ο Nick έχει γράψει παντού.

Βρέθηκα στον ποδηλατόδρομο στην αντίθετη μεριά της πόλης..Τώρα είχα τη θάλασσα στα αριστερά μου και ποδηλατούσα κατά μήκος του Κορινθιακού κόλπου με κατεύθυνση προς Λουτράκι. Στον ποδηλατόδρομο έχουν φυτέψει κατά μήκος μικρές λεύκες . Είναι ακόμα μικρές νεαρές λεύκες με λεπτούς κορμούς που τους έχουν στερεώσει με μαδέρια να μην τις ρίξει κάτω ο αέρας. Έχουν φτιάξει γήπεδο μπάσκετ και ποδοσφαίρου από χώμα. Κάποια στιγμή ο ποδηλατόδρομος σταματάει . Δεν είναι και μεγάλος. Μετά συνεχίζει αυτοκινητόδρομος. Τον ακολούθησα και ο δρόμος με έβγαλε στη γέφυρα του Ισθμού. Είναι μία ξύλινη γέφυρα. Οι πινακίδες προειδοποιούν ότι οι δικυκλιστές πρέπει να κατεβαίνουν από τα οχήματά τους κατά τη διάσχιση . Η περιοχή είναι όμορφη . Είναι η είσοδος του καναλιού από τον Κορινθιακό κόλπο. Σαν ένα δέλτα ποταμού. Η θέα της διώρυγας είναι ωραία με την παλιά γέφυρα και τη γη να υψώνεται απότομα από το μηδέν υψόμετρο της θάλασσας.

Το Λουτράκι έχει άλλον αέρα: κυριλέ. Ξενοδοχεία, καζίνο, ταβέρνες, καφέ. Το τοπίο είναι μελαγχολικό χωρίς τους τουρίστες του καλοκαιριού με τα έρημα μαγαζιά και τους λιγοστούς διαβάτες.Σκέφτομαι τις  λουτροπόλεις του Χειμώνα . Ο αέρας φύσαγε και ακούγονταν ο ήχος που κάνουν οι σιδερένιοι στήλοι. Κάτι σκυλιά έπαιζαν χαρούμενα στην παραλία το ένα κηνυγούσε το άλλο και δύο τύποι το πιθανότερο ξένοι αν κρίνω από το βαν που μετέφερε τα σερφ, έκαναν γουίντ σέρφινγκ ντυμένοι με φόρμες νεοπρέν .

Έφτασα με το ποδήλατό μου ως εκεί που τέλειωνε η παραλία και γύρισα πίσω..Για κάποιο λόγο θυμήθηκα το λατινικό κείμενο που κάναμε στο Λύκειο. Μίλαγε για τον ποιητή Οβίδιο: Ovidious poeta in terra Pontica exulat. Epistulas Romam scriptitat. Narrat de incolis barbaris et de terra gelida*. Και ταυτίστηκα με τον εξόριστο ποιητή.

* Ο Οβίδιος ο ποιητής είναι εξόριστος στην Ποντική γη. Γράφει επιστολές στη Ρώμη. Αφηγείται για τους [...] βαρβάρους και την κρύα γη.

Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

And those who were seen dancing..


Μια ιστορία από το Ε.Ε.Ε.Ε.Κ.

Φέτος εργάζομαι στο Ε.ε.ε.ε.κ. Κορίνθου. Ε.ε.ε.ε.κ σημαίνει Εργαστήριο ειδικής επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης. Ανήκει στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και απευθύνεται σε παιδιά με ειδικές ανάγκες. Το κτίριο όπου στεγάζεται στα Ίσθμια της Κορίνθου είναι ένα κτίριο πρότυπο με εργαστήρια, γήπεδο μπάσκετ, γυμναστήριο κλειστό, πισίνα που δε λειτουργεί γιατί δεν υπάρχουν χρήματα για το πετρέλαιο. Εκτείνεται σε μερικές  χιλιάδες τετραγωνικών μέτρων μέσα σε μια πευκοφυτεμένη περιοχή πάνω σε ένα λόφο. Γύρω γύρω φύονται κάτι μικρά πεύκα ανοιχτού πράσινου χρώματος και από το προαύλιο του σχολείου βλέπεις τη θάλασσα και τα αραγμένα πλοία στο Σαρωνικό.

Σήμερα ήταν μια λαμπρή μέρα με ήλιο, έκανε αρκετή ζέστη για μέσα Οκτωβρίου. Η τάξη ήταν ολοφώτεινη με τα μεγάλα παράθυρα ανοιχτά και τα παιδιά στα θρανία σκυμμένα πάνω στις εργασίες τους. Ένα κορίτσι 13 ετών πλησίασε την έδρα και περιεργάστηκε την κασετίνα μου. Τράβηξε έξω ένα κλιπ-συνδετήρα  που πάνω είχε μία γάτα και το κοίταζε με φανερή ευχαρίστηση. Εγώ ήμουν απορροφημένη στο να ζωγραφίζω κάτι για ένα άλλο παιδί. Ο Παναγιώτης ένα αξιαγάπητο πλάσμα 16 ετών πάνω σε καροτσάκι της είπε: "Αναστασία μπορώ να το έχω αυτό;"
Η Αναστασία δεν απάντησε. Τότε της μίλησα εγώ : της είπα "Αναστασία μπορείς να δώσεις το συνδετήρα στον Παναγιώτη;" Η Αναστασία σιωπηλή. Σκέφτηκα ότι δεν γνωρίζω ακόμα καλά αυτό το παιδί και υπέθεσα ότι μάλλον δεν καταλαβαίνει τα "σύνθετα" ελληνικά μου και  της επανέλαβα την ερώτηση με πιο απλά λόγια αργά, σταθερά και καθαρά. Η Αναστασία πάλι δεν αποκρίθηκε. "Ρε Αναστασία κουφή είσαι; " είπε ο Παναγιώτης θυμωμένα. Τίποτα η Αναστασία.."Ρε Αναστασία κουφή είσαι" είπα γελαστά κι εγώ σαν να έλεγα κάποιο αστείο, εν είδει χιούμορ..Τότε η Αναστασία γυρίζει το κεφάλι της προς το μέρος μου , είναι πάντοτε χαμογελαστή και ήσυχη και κοιτάζω τα αυτιά της : υπάρχουν δύο μηχανικά ακουστικά μέσα στους ακουστικούς πόρους. Η Αναστασία είναι όντως κουφή.. Δε λέω τίποτα , δεν θυμάμαι τι έγινε μετά, δεν θυμάμαι αν χτύπησε το κουδούνι.