Αρανίτσης Ευγένιος, Καλοκαίρι στον σκληρό δίσκο

011101
όταν τεράστιες περιουσίες αλλάζουν κάτοχο, ένα τραγούδι ψιθυριστό
συνεπαίρνει τις ενοχές των ενόρκων η ζημία κάνει τη σκέψη τους να
πάλλεται.

ΑΝ ΒΓΟΥΝ ΟΙ ΕΝΟΡΚΟΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ 'ΝΑΙ ΕΥΟΙΩΝΟ, ΑΝ ΑΡΓΗΣΟΥΝ ΘΑ 'ΝΑΙ
ΔΥΣΟΙΩΝΟ, ΑΝ ΔΕΝ ΓΥΡΙΣΟΥΝ ΠΟΤΕ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΘΑ 'Ν' ΑΠΛΩΣ ΠΟΛΥ
ΩΡΑΙΟΣ ΟΙΩΝΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΙΜΟΣ ΑΛΛΑ ΜΑΛΛΟΝ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΙΜΟς
ΑΡΑ ΚΙ ΩΡΑΙΟΣ - 4 "είναι", 3 "αν".

των ενόρκων η απόφαση, προτού ακόμη ονομαστεί ετυμηγορία, δια-
περνάει

λοξά τα τζάμια, τους αναγκάζει να σηκωθούν ένας ένας, τους οδηγεί
στα σπιτάκια τους σαν την ηχώ ενός δυνατού χασμουρητού.

εκεί βγάζουνε τα παπούτσια τους και, αμίλητοι, κάθοντ' εμπρός στο
καλοριφέρ, περιμένοντας οτιδήποτε 'κτος βεβαίως από τη γρίπη που
θα χτυπούσε εμένα, αν ήμουν ένορκος: 1 "ήμουν",

1 "αν".


011110
στο μπλε του μεσονυχτίου, ο τίγρης διάλεξε καλά το σώμα του πριν
πάρει άδεια απογείωσης.

δυστυχώς, οι αλκυονίδες ημέρες του σημαίνοντος θρίαμβος κράτησαν λίγο.

Γνωρίζεις ότι

post coitum omne animal triste, ήτοι μετά τη συνουσία κάθε ζώο είναι θλιμμένο.

και το αντίστροφο: πρέπει να έχει η συνουσία κλειστά τα μάτια σου
για να συλλάβει το ολοφάνερο.
 

011111

τον σεπτέμβριο (δεν έχω λόγο να μην πιστέψω τον αοίδημο πιερ ζαν

ζουβ) ένα "ΓΕΙΑ ΣΟΥ"  μπορεί ν' αφήσει την τύχη άναυδη. και "ΤΙ
ΚΑΝΕΙΣ;" ίσον είμαι παράλογος σε συμφωνία προς το κίτρο, που σε
σκοτώνει ώστε το ίδιο να πεθάνει μέσα σε έναν νεκρό.

ως και η φράση ΕΛΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΤΟ MAGNET ΣΤΙΣ 11 κοιτάζει πάντα το πρό-
σωπο ενός 'Αλλου ο 'ποίος ήταν και παραμένει απών: το οξύμωρον της
 φυγόκεντρης έλξης αυτού του είδους λύνει ο νεκρός με τη ζωή του.


Αρανίτσης Ευγένιος, από την ποιητική συλλογή ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΤΟΝ ΣΚΛΗΡΟ ΔΙΣΚΟ, εκδόσεις Νεφέλη

ο νεκρός ξαγρυπνάει μέσα στον ποιητή, πάνω ακριβώς απ' το συκώτι.

0100111

ιδού λοιπόν μία χώρα

όπου η ελπίδα πεθαίνει πρώτη.

τώρα που ήπιαμε την ευθύνη μας νηστικοί και τρεκλίζουμε μέσα στο
ΕΛΑ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΟΥΜΕ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ, ό,τι υπήρξε το φως για τον αφαλό
του μεσημεριού

είναι για μας ο κοκκινολαίμης. καλή η φτώχεια του πλούτου αλλά
καλύτερα θα 'τανε να διαρκούσε ελάχιστα. πλούσιε, εύχο

μαι να (ξεκίνα!) περισυλλέξεις τις βαρύτερες σιωπές, τα ορόσημα, τις
πιο σπάνιες ποικιλίες της αμπέλου των φόβων.