ΔΟΝΗΣΕΙΣ
Μακάριος εκείνος όταν
τον κατάκλυσε ο θάνατος
γκρεμίζοντας τη λαλιά του
σα να μπουκώθηκε με χιόνι
και μούδιασε η φτερούγα του κόσμου
μακάριος ο ταραγμένος απ' το αίνιγμα του δυόσμου.
Μακάριος ο Θεόφιλος που άγιασε με περικεφαλαία.
Μακάριος ο Διονύσιος κόμης Σολωμός
άγων φάος αγνόν απ΄ το αλωνάκι, μακάριος,
όταν έπαυε να γράφει
κ' έγραφε μέσα-μέσα στην ψυχή του
πίνοντας.
Γι' αυτό η ποίηση βγαίνει με τα πρόβατα
θωπεύει τις αγιάτρευτες σκυλίτσες.
Νίκος Καρούζος, από τη συλλογή "Πενθήματα" , 1969.
