Μια ιστορία από το Ε.Ε.Ε.Ε.Κ.

Φέτος εργάζομαι στο Ε.ε.ε.ε.κ. Κορίνθου. Ε.ε.ε.ε.κ σημαίνει Εργαστήριο ειδικής επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης. Ανήκει στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και απευθύνεται σε παιδιά με ειδικές ανάγκες. Το κτίριο όπου στεγάζεται στα Ίσθμια της Κορίνθου είναι ένα κτίριο πρότυπο με εργαστήρια, γήπεδο μπάσκετ, γυμναστήριο κλειστό, πισίνα που δε λειτουργεί γιατί δεν υπάρχουν χρήματα για το πετρέλαιο. Εκτείνεται σε μερικές  χιλιάδες τετραγωνικών μέτρων μέσα σε μια πευκοφυτεμένη περιοχή πάνω σε ένα λόφο. Γύρω γύρω φύονται κάτι μικρά πεύκα ανοιχτού πράσινου χρώματος και από το προαύλιο του σχολείου βλέπεις τη θάλασσα και τα αραγμένα πλοία στο Σαρωνικό.

Σήμερα ήταν μια λαμπρή μέρα με ήλιο, έκανε αρκετή ζέστη για μέσα Οκτωβρίου. Η τάξη ήταν ολοφώτεινη με τα μεγάλα παράθυρα ανοιχτά και τα παιδιά στα θρανία σκυμμένα πάνω στις εργασίες τους. Ένα κορίτσι 13 ετών πλησίασε την έδρα και περιεργάστηκε την κασετίνα μου. Τράβηξε έξω ένα κλιπ-συνδετήρα  που πάνω είχε μία γάτα και το κοίταζε με φανερή ευχαρίστηση. Εγώ ήμουν απορροφημένη στο να ζωγραφίζω κάτι για ένα άλλο παιδί. Ο Παναγιώτης ένα αξιαγάπητο πλάσμα 16 ετών πάνω σε καροτσάκι της είπε: "Αναστασία μπορώ να το έχω αυτό;"
Η Αναστασία δεν απάντησε. Τότε της μίλησα εγώ : της είπα "Αναστασία μπορείς να δώσεις το συνδετήρα στον Παναγιώτη;" Η Αναστασία σιωπηλή. Σκέφτηκα ότι δεν γνωρίζω ακόμα καλά αυτό το παιδί και υπέθεσα ότι μάλλον δεν καταλαβαίνει τα "σύνθετα" ελληνικά μου και  της επανέλαβα την ερώτηση με πιο απλά λόγια αργά, σταθερά και καθαρά. Η Αναστασία πάλι δεν αποκρίθηκε. "Ρε Αναστασία κουφή είσαι; " είπε ο Παναγιώτης θυμωμένα. Τίποτα η Αναστασία.."Ρε Αναστασία κουφή είσαι" είπα γελαστά κι εγώ σαν να έλεγα κάποιο αστείο, εν είδει χιούμορ..Τότε η Αναστασία γυρίζει το κεφάλι της προς το μέρος μου , είναι πάντοτε χαμογελαστή και ήσυχη και κοιτάζω τα αυτιά της : υπάρχουν δύο μηχανικά ακουστικά μέσα στους ακουστικούς πόρους. Η Αναστασία είναι όντως κουφή.. Δε λέω τίποτα , δεν θυμάμαι τι έγινε μετά, δεν θυμάμαι αν χτύπησε το κουδούνι.